Ο ΚΗΠΟΣ ΣΑΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

 

Δεν είναι λίγες οι φορές, που θέλουμε να ακούσουμε μουσική για να «ξεφύγουμε»-να δημιουργήσουμε εικόνες στο μυαλό μας που θα αποφορτίσουν την γκρίζα πραγματικότητα και θα μας φέρουν στο μυαλό εικόνες ηρεμίας!

Μα τι μας θυμίζουν όλα αυτά; Μήπως την εικόνα του Πρασίνου , της Φύσης ή κάποιου κήπου, όχι υποχρεωτικά συγκεκριμένου; Τελικά, μήπως ο κήπος είναι το αποτέλεσμα μίας σύνθεσης με αρκετά στοιχεία μουσικής; Φυσικά υπάρχει και η «μουσικότητα» κάθε φυτού, ο ήχος των φύλλων του αλλά και η προσέλκυση ζωής άρα και ήχου. Το νερό και τα υπόλοιπα υλικά, έχουν θέση σε αυτή τη σύνθεση;



Συνδέονται τα φυτά με τη μουσική; Την αποδίδουν σχεδιαστικά με κάποιο τρόπο;  Ή μήπως την ακούν κιόλας και αντιδρούν; Υπάρχει κάποιο είδος μουσικής που να τους αρέσει περισσότερο και κάποιο λιγότερο;

Φυσικά υπάρχει και  η χρηστική διάσταση. Από το ξύλο κάποιον φυτών ή από τμήματά του, φτιάχνονται μουσικά όργανα από τα οποία «παράγεται» ήχος, άρα και μουσική!
Η αλήθεια είναι ότι ο σχεδιασμός ενός κήπου έχει κοινά στοιχεία με μία μουσική σύνθεση. Το σχέδιο είναι το γράψιμο μίας παρτιτούρας και η κατασκευή  είναι η δημιουργία και η πρώτη εκτέλεση. Η τελική εικόνα, προσαρμόζεται ανάλογα με την εποχή. Μεγάλη επιτυχία υπάρχει το που μας ταξιδεύει μουσικά ο κήπος κάθε περίοδο.

Χωρίς δόση υπερβολής, θα μπορούσαμε να προσομοιάσουμε το επιλεγμένο στυλ, το θέμα του κήπου με τον ρυθμό, αφού αυτός είναι η αρχή. Οι βασικές γραμμές, οι μπορντούρες θα μπορούσαν να είναι το μπάσο, που ακολουθεί αλλά και επιβάλει στο ρυθμό το μέτρο. Τα βασικά στοιχεία, τα κύρια όργανα και οι φωνές της χορωδίας είναι τα φυτά σε ομάδες. Τα ανθισμένα σημεία είναι τα περιστασιακά πρελούδια ,  οι κορώνες και τα σολαρίσματα ενώ τα επαναλαμβανόμενα σχήματα , τα paterns, μπορούν να είναι τα ρεφρέν. Ένα «άσχετο» πράγμα ή φυτό είναι «παραφωνία»! Τέλος, θέλοντας να αποφύγουμε την περιπτωσιολογία, θα αναφερθούμε στην αυθόρμητη «εκτέλεση» και επιλογή: το «τζαμάρισμα». Όπως στη μουσική , υπάρχει περίπτωση να βρεθούν εκτελεστές μαζί για πρώτη φορά και να δώσουν αποτέλεσμα, έτσι και στον κήπο: οι κηποτέχνες και οι κάτοικοι, συμμετέχουν συνθέτοντας και απολαμβάνοντας το τελικό αποτέλεσμα.



Ας περάσουμε τώρα στην πλευρά των φυτών. Πώς αντιδρούν στη μουσική;  Είναι ένα θέμα που έχει αποτελέσει πρόκληση για έρευνα εδώ και πολλά χρόνια. Και τι σημαίνει «τους αρέσει»; Αναπτύσσονται πιο γρήγορα; Κάνουν δυνατότερες ρίζες; Δημιουργούν περισσότερα λουλούδια;
Κάποιοι, θα σκεφτούν το αυτονόητο: η κλασσική μουσική είναι αυτή που βοηθά περισσότερο στο να απαντηθούν θετικά τα παραπάνω ερωτήματα. Δεν είναι όμως η απόλυτη αλήθεια. Προσέξτε ένα απλοϊκό πείραμα: Οι φοιτητές Φυσικής Ιστορίας στο Carla Chance College  έκαναν μια έρευνα κατά την οποία καλλιέργησαν τρία φυτά με ντομάτες κάτω από ακριβώς ίδιες συνθήκες εκτός από ένα πράγμα: Το ένα φυτό «άκουγε» κλασική μουσική (Bach, Beethoven και Mozart), το άλλο Linkin Park, και το τελευταίο φυτό δεν είχε καθόλου μουσική. Όλοι περίμεναν πως σίγουρα το φυτό με την κλασική μουσική θα μεγάλωνε πιο γρήγορα. Τελικά προέκυψε ότι το φυτό που «άκουγε» μουσική των Linkin Park αναπτύχθηκε περισσότερο και πιο γρήγορα.

Μία άλλη έρευνα, έδειξε ότι η Μιμόζα «Μη μου άπτου» (Mimosa pudica) ανέπτυξε κατά 60% πιο γρήγορα τις ρίζες της υπό τους ήχους μουσικής με βιολί. Σε πρόσφατη έρευνα που έγινε σε κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην Ημαθία, παρατηρήθηκε ότι τα φυτά αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα υπό τους ήχους της Ποντιακής Λύρας και του Ινδικού Σιτάρ, από ότι με αυτούς της μουσικής Heavy Metal. Σε κάθε περίπτωση, η μουσική ευνοούσε το ρυθμό ανάπτυξης.
Επίσης, φαίνεται  ότι  οι υψηλοί τόνοι είναι πιο αποτελεσματικοί από τους χαμηλούς  και  οι φωνές των γυναικών και των παιδιών επιδρούν ευεργετικά   ενώ το αντίθετο  συμβαίνει με τις φωνές των ανδρών. Ωσ­τόσο, οι προτιμήσεις αλλάζουν …από φυτό σε φυτό.

Σε όλα αυτά τα πειράματα, αυτό που μετριέται πραγματικά είναι τα «κύματα» που εκπέμπει η μουσική και όχι ο συσχετισμός με το είδος της μουσικής.

Οι ήχοι που ξεκουράζουν είναι οι φυσικοί ήχοι. Είναι για παράδειγμα, το κελάρυσμα του νερού στο ρυάκι, το θρόισμα των φύλλων από την πνοή του αέρα, το ζουζούνισμα των μελισσών, το κελάδημα των πουλιών.

 (*) Τα πρώτα μουσικά όργανα των Αρχαίων Ελλήνων (Φορμιγξ, Κιθαρίς, Λύρα, Αυλός, Σαλπιγξ, Τύμπανο ) , ήταν φτιαγμένα από υλικά, όπως έλατο, πυξάρι και καλάμι, έντερα για τις χορδές, καύκαλα χελώνας και δέρμα.

του Νίκου Θυμάκη, Γεωπόνου-Σύμβουλου Πρασίνου ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΘΥΜΑΚΗ

http://www.gardenguide.gr/o-kipos-san-mousiki-synthesi/